Colloquium septimum - De Linguis (praeter Latinam et Graecam)

Transcriptio sexti colloquii

mendum

vocabulum aptius

quomodo pronuntiari debeat

Anna: Salvete omnes! Hoc est sextum colloquium In foro Romano!

Lida:

Ludi magister, parce simplici turbae:
Sic te frequentes audiant capillati
Et delicatae diligat chorus mensae,
Nec calculator nec notarius velox
Maiore quisquam circulo coronetur.                           
Albae leone flammeo calent luces
Tostamque fervens Iulius coquit messem.

Transcriptio quinti colloquii

mendum

vocabulum aptius

quomodo pronuntiari debeat

Abi: Salvete omnes... iterum! Exoptati venitis ad nostrum quintum colloquium et gratias maximas vobis agimus ut semper, sed praesertim matri Annae quae nos assidue audit etiam si latine non callet. Et dicendum est hoc esse tertium conatum huius diei quia aliqua de causa colloquium non bene cessit antea, ergo utinam bonum sit nunc!

Anna: Ita! Utinam, quaeso!

Transcriptio quarti colloquii

mendum

vocabulum aptius

quomodo pronuntiari debeat

Anna: Salvete omnes! Hoc est quartum colloquium In Foro Romano. Ut semper gratias maximas agimus homnibus qui nos hac septimana audiverunt et nobiscum parumper collocuti sunt. Proh dolor, hodie tantum Abigailem video quia Lida hodie non adest propter ventos in urbe sua. Est sicut in illa fabulla illius Magi Mirabili in Oz. Fabula quoque latine extat, oportet dicere. Et utinam bene se habeat, quia hodie propter tempestates et propter ventos hodie nobiscum non adest. Quid ergo, de qua re loquamur hodie, Abi?

Abi: Hodie igitur loquemur hispanice!

Sextum colloquium - De (miris) Magistris

Quintum colloquium - De Tempore

Loquamur de vita nostra quotidiana

Avemus de vobis audire! En index utilium verborum ac locutionum quibus potestis narrare de vestris negotiis quotidianis. 

Tempora anni

• Ver
• Aestas
• Autumnus
• Hiems

Dies septimanae

La Llorona (sive Plorans illa)

Media nocte, ut fama fert, phantasma quoddam per vias errare solet, est enim imago feminae infelicis quae "Vae! Meis filiis!" queritur, terrorem inferens cuilibet mortalium qui eam exaudiet. Etiam ferocissimus quisque, cum primum vesperascit, domum petit. Et qui forte feminam illam aspexerunt, sensus amittunt et vitam.

Narratur esse anima Luisae cuiusdam, quondam formosissima puella quam multi petebant uxorem, neque umquam eam exire domo videbant nisi intempesta nocte. Tunc, foras exibat amantem conveniendi causa (quidam Dominus Nuño de Montes-Claros).

Domus Fausti

In hac domo nemo habitabat, hortus erat plenus herbarum, ubique quies. Sed nocte illic ambulabat phantasma Fausti qui erat magus et quoddam die vocavit Diabolum. Faustus dedit Diabolo animam suam et Diabolus faciebat quicquid Faustus volebat. Cum venit Diabolus ut sumeret Faustum secum, Faustus nolebat et pugnabat cum eo. Diabolus cepit Faustum et fecit magnum foramen in tecto domi. Per multos annos conati sunt claudere foramen sed semper foramen se reaperuit, ergo post aliquot tempus reliquerunt. Cum phantasma Fausti coepit vivere in domo, nemo mansit vivere illic. Nemo volebat adire domum praesertim nocte. Omnes ibant aliis viis ne deberent ire prope domum Fausti.