Ο Κύκλοψ
Τοῦτο
τὸ θηρίον ἔχει μόνον ὀφθαλμόν. Μάλα μέγαν ἔστιν. Ἔχει σῶμα ἀνθρωπινόν. Ἔστι
μάλα ῾υψηλόν. Οὐκ ἔχει τρίχας ἐν τῃ κεφαλή. Οὐκ ἔχει ὀφρύας. Οὐκ ἔστιν καλή ῥύς
αὐτῳ. Ἒχει πολοῦς καὶ ὰγρίους ὀδοντας ἳνα ἐσθίει ἀνθρώπους. Ἔστιν μάλα ἰσχυρός
σύν μεγάλαις χείραις καὶ μεγάλοις βραχίωσιν. Ἔχει πολλά πρόβατα καὶ αὐτά
φιλάττει.
Ὃταν
ὃ ᾽Οδυσσεύς καὶ οἱ ἑταίροι αὐτῶν πάρεισιν. ῾Ο Κύκλοψ καταλαμβάνει καὶ αἰρει τούς ἑταίρους καὶ βάλλει αὐτούς πρὸς τὴν γήν. Καὶ
οἱ ἐγκέφαλοι τῶν ἑταιρῶν ἐκρέισιν. Ὁ Κύκλοψ τούς ἐγκέφαλους δείπνει. Καί
πίνει τὸν οἴνον τοῦ ᾽Οδυσσέου. Ὁτι μάλα πίνει, ἁλγεῖ τὴν κεφαλήν καὶ μάλα
κάμνει. Τέλος δὲ καθεύδει.
᾽Εν
τῲ ονείρατι τοῦ: Μάλα κωμάζει, μάλα πίνει καὶ μάλα χορεύει. Ἐν τῲ
μεταξύ χρόνῳ ῾ο ᾽Οδυσσεύς λαμβάνει ῥόπαλον καὶ τύπτει τὸν Κύκλοπα ἐν
τῴ ᾽οφθαλμῴ. ῾Ο ᾽Οδυσσεῖ δυνατόν ἒστι φεύγειν καὶ ὁ Κύκλοψ γίγνεται
τυφλός.
Ὁ ἘΡΓΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ
ΠΡΟΒΑΤΑ
Ὁ μὲν ἐργάτης ἀροι
τούς ἂγρους τῶι ἀρότρῶι, τὰ ἂλλα πρόβατα ἐσθίει εν τῶι λειμώνι. Ὁ μὲν ἐργἀτης ὁρᾶ
τὰ πρόβατα καὶ βούλει ἐλαύνειν αὐτά ἐκ τοῦ λειμώνος... ἀλλἀ ἑν τῶν προβάτων, ὁρῶν
ἀξίνην ἐν λειμώνι, συνλἐγει τὰ ἂλλα πρόβατα καὶ λἐγει τάδε:
<<Ω, φίλα
πρόβατα, πονερότατος ἐστιν ὁ ἐργάτης οὓτος, ὁ ἐμάς δὲ ἐλαύνων ἐκ τοῦ λειμώνος, ἐπει
δὲ οὐ εᾶ ἑμάς ἐσθἰειν καὶ διὰ τούτο ταύτηι τηι ἀξίνηι αυτῶν ἀποκτενούμεν!>>
Τούτο εἰδεκότος, ἂλλομεν
πρόβατα συνλέγει φρίγανα καὶ βἀλλει αὐτά καὶ κατά τὸν ἐργάτην, ἂλλοδε δρέπανον
λαβῶν, κατατέμνει κατά τοῦ ἐργάτου αίδοῖα καὶ τὸν πρόβατον τὸν πρὠτον εἰπόν τὴν
ἀξίνην λαμβάνει καὶ ταὐτηι κόπτει τὴν τοῦ ἐργἀτου κεφαλὴν, καὶ ἐκ τῶν αίδοῖων
τοῦ ἐργάτου φθίει φιτόν τι καλούμενον “ἐργατόδης”
